لطیفه شخص بی نمازی برای رد گم کردن به نماز ایستاده بود. بعد از نماز متوجه شدند که دارد زیر لب چیزی می گوید1خوب که گوش کردند شنیدند که میگوید; خدایا می دانی من برای فریب این جماعت نماز خواندم ، پس خودت قبولش نکن. نماز بی اخلاص زاهدی مهمان پادشاهی بود. چون به طعام بنشستند کمتر از آن خورد که ارادت او بود و چون به نماز برخاستند بیش از آن کرد که عادت او. تا ظنّ صلاحیّت در حقّ او زیادت کنند. چون به مقام خویشتن آمد سفره خواست تا تناولی کند. پسری صاحب فراست داشت، گفت ای پدر باری به مجلس سلطان در طعام نخوردی. گفت در نظر ایشان چیزی نخوردم که به کار آید. {پسر} گفت: نماز را هم قضا کن که چیزی نکردی که به کار آید. ترسـم نرسی به کعبـه ای اعرابی کین ره که تو می روی به ترکستان است شیخ اجل سعدی شیرازی زن مومنه و نماز اول وقت آورده اند که روزی زن صالحه ای به مجلس واعظی رفت و آن واعظ می گفت هر مومنی و هر مومنه ای که در اول وقت نماز کند و کارهای دنیا نکرده به نماز مشغول شود حق تعالی به نور خود دل او را روشن گرداند و مهمات دنیا و آخرت او را بسازد و او را از شر نگاه دارد. آن زن چون حدیث را بشنید همیشه در اول وقت نماز میگزارد. روزی تنور تافته تا نان پزد، بانگ اذان شنید و کودکی داشت به گریستن آمد و خمیر ترش گردیده بود چنان که از کنار ظرف بیرون آمده بود آن زن با خود گفت : مرا سه کار ضرور پیش آمده هیچ به از آن نیست که همه را بگذارم و اول نماز را به جای آورم که رضای خدا در آن است پس به نماز ایستاد. شیطان که آن حال را بدید فریاد بر آورد ، یاران او همگی حاضر شده دور او را گرفتند و گفتند: ای مهربان! تو را چه واقع شده؟ گفت: مرا دردسر گرفته از کردار این زن که سجده می کند. گفتند ای مهتر چون به نماز ایستاد کودک اورا در میان تنور انداز. پس آن ملعون کودک او را در میان تنور انداخت. کودک او در میان تنور آواز کشید و آواز به گوش مادر رسید غم در دلش پیچید، خواست که نماز را قطع کند باز در دل گفت: روی از خدا گردانیدن از وسوسه شیطان است! با خاطر جمع نماز را تمام کرده برخاست و به سر تنور رفت دید به قدرت حق تعالی کودک در میان آتش بازی میکند . پس سجده شکر به جای آورد و پستان به دهانش نهاد و بعد به پختن نان مشغول شد. این چنین است با خدا معامله کردن، اگر انسان به خدا یقین داشته باشد صد در صد در تمام شئون زندگی مثل این زن نماز خوان خواهد بود. نگاه علی(ع) به صفحه آسمان روزی در جنگ صفین حضرت علی (ع) در حالی که مشغول جنگ بود مرتب به خورشید نگاه می کرد. ابن عباس عرض کرد: یا امیرالمومنین ! این چه کاری است که انجام می دهید( و مرتب به خورشید نگاه می کنید؟) حضرت فرمود:« نگاه می کنم به خاطر رسیدن زوال تا نمازم را (در اول وقت) بخوانم.» ابن عباس عرض کرد: آیا حالا وقت نماز است؟! ما مشغول جنگ هستیم. حضرت فرمود: « مگر ما برای چه می جنگیم؟ به درستی که ما جنگ می کنیم به خاطر نماز.& www.sms54.loxblog Com

نظرات شما عزیزان: